Abigail Aleksander (2000, VK) is een in Brussel gevestigde danser en maker. Na eerder opleidingen te hebben gevolgd bij Centre for Advanced Training (The Place) en ArtsEd studeerde Abigail in 2022 af aan P.A.R.T.S.. Als student trad Abigail op met onder andere BalletLORENT, Flexer & Sandiland, Jess and Morgs Films, Tavaziva en Maria Hassabi. Tegen het einde van hun studies ontmoette Abigail choreograaf en beeldend kunstenaar Philipp Gehmacher. Hun projecten samen zijn onder andere: A LOT A PART A BODY (P.A.R.T.S.), The Slowest Urgency (an environment) en Windows, Doors, No Hindsight. Abigail nam ook deel aan onder andere Michiel Vandevelde’s Ends Of Worlds, Jan Martens' any attempt will end in crushed bodies and shattered bones en Alexis Blake’s crack nerve boogie swerve: the archive. Abigail vervoegde Rosas in 2023 voor de creatie van EXIT ABOVE. Abigail werkt momenteel ook met Mary Szydlowska aan een eigen choreografisch werk, SKINFOLD,  dat in mei 2025 in wereldpremière gaat.

Boštjan Antončič (1980, Slovenië) startte zijn dansopleiding bij Plesni Forum in Celje, Slovenië, met Goga Stefanovič-Erjavec, en zette deze verder aan de Salzburg Experimental Academy of Dance (SEAD) in Oostenrijk. Hij danste in werk van Matjaž Farič, Susan Quinn, Mia Lawrence, Matej Kejžar en creëerde zelf voorstellingen. Hij leidde verschillende workshops in Slovenië en in de rest van Europa en gaf les aan de High School for Contemporary dance in Slovenië en bij SEAD. In 2005 vervoegde Boštjan Rosas waar hij danste in D'un soir un jour (2006), Bartok, Beethoven, Schönberg - Repertory Evening (2006), Steve Reich Evening (2007), Zeitung (2008), The Song (2009), En Atendant (2010), Cesena (2011), de herneming van Drumming (2012), Vortex Temporum (2013), Work/Travail/Arbeid (2015), Mitten wir im Leben sind/Bach6Cellosuiten (2017), De Zes Brandenburgse Concerten (2018) en Forêt (2022). Boštjan was onder andere ook te zien in Anne Teresa De Keersmaekers Così fan tutte, gemaakt voor de Opera van Parijs, in de Dark Red museumprojecten, in de herneming van En Atendant (2022) en in Forêt (2022). Boštjan maakt ook deel uit van Il Cimento dell’Armonia e dell’Inventione (2024).

Nassim Baddag (2000, Frankrijk) werd geboren in Saint-Maurice in Frankrijk. Op negenjarige leeftijd begon hij met breaking, waarmee hij in aanraking kwam in de Parijse straten. Zijn nieuwsgierigheid voerde hem richting de  hedendaagse dans. Hij is geïnteresseerd in het exploreren van de esthetiek van lichaamsbewegingen geïnspireerd door dierlijke bewegingen. Samen met zijn danspartner Arnaud Deprez richtte hij de Montmartre Breaking Club op. In 2021 ging hij op tournee met Nomad van danser en choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui en werkte hij, als acteur, mee aan de film Backstage van Afef Ben, die in 2023 in première ging op het Internationale Filmfestival van Venetië. In 2024 voegde Nassim zich bij Rosas voor Il Cimento dell'Armonia e dell'Inventione. Hij maakt ook deel uit van het museumproject Y in Museum Folkwang in Essen. Hij blijft werken aan zijn persoonlijke projecten als choreograaf en videomaker.

Laura Bachman (1994, Frankrijk) studeerde in 2011 af van de Balletschool van de Opera van Parijs. In datzelfde jaar werd ze voltijds lid van het Ballet van de Opera van Parijs. Ze danste zowel in klassieke balletten als in neoklassieke werken en hedendaagse stukken van Pina Bausch en Wayne McGregor. In 2016 verbleef ze enkele maanden in Los Angeles, waar ze deel uitmaakte van het LA Dance Project. Ze verhuisde vervolgens naar Brussel om het gezelschap Rosas van Anne Teresa De Keersmaeker te vervoegen. In 2020 werd ze freelance kunstenaar. Sindsdien werkt ze voor verschillende choreografen en gezelschappen, waaronder Boris Charmatz en Tanztheater Wuppertal, en ontwikkelt ze haar eigen werk. Na het regisseren van een korte dansfilm Chimera in 2021 (geselecteerd voor SFDFF, InShadow Lissabon en LISDF), creëerde ze haar eerste avondvullende stuk, Ne me touchez pas (2023), dat momenteel op tournee is in Frankrijk en België. Via choreografie kwam ze in contact met verschillende kunstenaars en disciplines. Zo creëerde ze al voor film, muziek en opera (voor o.a. Wes Anderson, Manele Labidi, Cédric Klapisch, Jain of Rone).

Pierre Bastin (1998, België) studeerde aan de De! Kunsthumaniora in Antwerpen en aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen, waar hij in 2020 afstudeerde. Tijdens het laatste jaar van het programma kreeg hij de kans om als understudy mee te werken aan de creatie van Jan Martens' Any attempt will end in crushed bodies and shattered bones. Hij nam ook deel aan de tournee van deze voorstelling. In 2020 was Pierre ook mede-oprichter van het collectief Sidewards, waaruit verschillende projecten voortgekomen zijn, zoals dansvoorstellingen en twee edities van Founteinfest, een festival over vrouwelijk genot. Pierre werkte ook mee aan de creatie van Tuur Marinus' nieuwste stuk TH LNG GDBY. In 2023 werkte hij ook samen met Vera Tussing aan de herneming van The palm of your hand en vervoegde hij de cast van EXIT ABOVE van Rosas/ Anne Teresa de Keersmaeker. Milieu en landbouw zijn twee onderwerpen die hem nauw aan het hart liggen. Met zijn eigen werk wil Pierre de toegang tot en het begrip van ecologie en milieurechtvaardigheid in de (culturele) wereld verbeteren. Na het maken van After all, een solovoorstelling over deze twee onderwerpen, werkt hij nu samen met Isabella Arboleda aan een nieuw duet getiteld Porous, een kans voor hem om concepten te verkennen die gerelateerd zijn aan ecologie, activisme en natuur. Pierre wordt momenteel gesteund door Bal special, een non-profit organisatie gevestigd in Luik. Daar werkt, onderwijst en creëert hij  met jongeren van 12 tot 18 jaar.

Jean Pierre Buré (1999, Santiago) is een Chileense danser en performer, gevestigd in Brussel. Hij begon met dansen op zijn 17e en heeft een achtergrond in circus, theater, klimmen, film en muziek. In 2019 werd hij toegelaten tot P.A.R.T.S. waar hij afstudeerde met een Bachelor of Arts in 2022. Bij P.A.R.T.S. creëerde hij zijn solo's 2 steps away from reality en Experiment N°2, die werden gepresenteerd op Dansand 2021 en het GXIII Graduation Festival EXiiiT. Jean Pierre werkte ook mee aan verschillende projecten van medestudenten van P.A.R.T.S., waaronder One Duet met Urte Groblyte, CUANDO YA NO ESTÉ met Macarena Bielski López en FLIES van Renato Miskolczi. In 2022 toerde Jean Pierre met Screws XL van Alexander Vantournhout. Jean Pierre vervoegde Rosas in 2023 voor EXIT ABOVE.

Lav Crnčević (1996, Servië) begon zijn artistieke carrière met een studie klassieke gitaar. Als kind nam hij deel aan sportieve danscompetities, waarbij hij zijn land vertegenwoordigde. In 2013 voltooide Crnčević zijn opleiding aan de Nationale Balletschool Lujo Davičo in Belgrado, waarna hij zijn studies voortzette aan P.A.R.T.S. Hier werkte hij met verschillende choreografen en lesgevers, waaronder David Zambrano, David Hernandez, Salva Sanchis, Marta Coronado en Libby Farr. Tijdens zijn derde studiejaar nam hij deel aan een uitwisselingsprogramma van P.A.R.T.S., waardoor hij twee maanden met Afrikaanse studenten en choreografen kon werken aan de École des Sables in Senegal. Na zijn afstuderen in 2016 ging Crnčević aan het werk bij Rosas voor de tentoonstelling Work/Travail/Arbeid in het Tate Modern, Londen, en voor de herneming van Rain. Sindsdien danste hij in Zeitung (2017), Mystery Sonatas / for Rosa (2022), in de Dark Red projecten en in Forêt (2022). Hij maakt ook deel uit van EXIT ABOVE (2023) en Il Cimento dell’Armonia e dell’Inventione (2024).

José Paulo dos Santos (1988, Brazilië) begon in 2001 als tapdanser bij Projeto Rithmus, een sociaal project in zijn geboortestad Araraquara, Brazilië. Met een studiebeurs volgde hij een opleiding ballet, hedendaagse dans en streetdance aan het Centro de Dança Gilsamara Moura in Araraquara. Zijn beroepscarrière startte hij in 2005 bij het gezelschap Cia Shuffle Trips. Als lesgever en choreograaf werkte hij met lokale kinderen in verschillende maatschappelijke projecten. In 2008 werd hij uitgenodigd om in het kader van International Performance Lab in Peru te werken met kunstenaars uit Zuid-Amerika en Europa onder leiding van Khosro Adibi. Ondertussen maakte hij in Belo Horizonte, Brazilië, de voorstelling Inside Out in een regie van Khosro Adibi. In 2008 kwam hij naar Brussel om te studeren aan P.A.R.T.S.. Tijdens zijn studie gaf hij les bij Dancingkids, een dansopleiding voor kinderen georganiseerd door Rosas, trad hij op in KDO, geregisseerd door Franco Dragone (van Cirque du Soleil) en volgde hij talrijke danslessen en workshops. In 2012 maakte hij samen met drie andere eindejaarsstudenten van P.A.R.T.S. de voorstelling 111-1, die in zeven landen toerde. Na zijn studie werkte hij met regisseur Mokhallad Rasem aan Romeo & Julia in het Antwerpse Toneelhuis. In 2013 danste hij in de herneming door P.A.R.T.S. van Anne Teresa De Keersmaekers Zeitung. In 2014-15 was hij te zien in Primitive van Action Scénique / Claire Croizé. Ondertussen begon hij ook te dansen bij Noé Soulier, met wie hij in 2015 en 2016 op tournee ging. Dos Santos werd lid van Rosas in 2015; sindsdien danste hij in  Drumming, Rain, A Love Supreme (2017), Zeitung (2017), Mystery Sonatas / for Rosa (2022), EXIT ABOVE (2023), Il Cimento dell’Armonia e dell’Inventione (2024) en in de museumprojecten Work/Travail/Arbeid (2015), Dark Red en Forêt (2022).

In 2008 studeerde Léa Dubois (1990, België) af aan de Koninklijke Balletschool Antwerpen, waar ze een intensieve opleiding in klassieke en hedendaagse dans volgde. Daar werkte ze voor het eerst samen met choreografen Kudo Satoshi en Andy Deneys. Van 2009 tot 2014 werkte Léa in Nederland en Duitsland met verschillende gezelschappen, waaronder Dansgroep Amsterdam (met Itzik Galili en Krisztina De Châtel), Dance Works Rotterdam (met André Gingras), maar ook met choreografen als Nanine Linning, Sandra Marin Garcia, Zoran Markovic, Isabelle Chaffaud,… In 2014 keerde ze terug naar Brussel om samen te werken met Ultima Vez, het gezelschap van Wim Vandekeybus, voor de herneming van het stuk What The Body Does Not Remember. Sinds 2016 danst ze bij Rosas, het gezelschap van Anne Teresa De Keersmaeker, in onder andere Rain, Rosas danst Rosas, Achterland en Drumming. Momenteel werkt ze nog steeds als freelance danseres bij Rosas. In 2021 creëerde ze het stuk Chimère met en voor Laura Bachman. In 2023 speelde ze een van de hoofdrollen in de film L(oo)ping, waarin de muzikant Rone centraal staat. De film werd geregisseerd door Louise Narboni en geproduceerd door Arte. Sinds 2023 is ze verbonden aan La Guimbarde, een theatergezelschap voor jong publiek gevestigd in Charleroi, voor de voorstelling Lisières en voor een nieuwe creatie die nog in de maak is. In april 2024 ging Le Goût Du Drame, haar eerste eigen creatie, in première in de Hallen van Schaarbeek.

Synne Elve Enoksen (1993) is een danser en performer uit Noorwegen, gevestigd in Brussel, België. Ze studeerde aan de Universiteit van Stavanger in Noorwegen, en bij P.A.R.T.S. (Performing Arts Research and Training Studios), Brussel. Enoksen werkte onder andere al samen met Anne Teresa de Keersmaeker voor Somnia (2019), Forêt (2022), Sand/Encore 1Été (2023) en Y (2024), met tg STAN voor Klytaimnḗstra (2022), met Némo Flouret voor 900 Something Days Spent in the XXth Century (2021), met Magdalene Solli voor dølge (2022), met Rina Rosenqvist voor MASS (2023) en Inés Belli voor Epic Desire, Monumental Longing (2024).

Sinds hij afstudeerde aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen werkte Nathan Felix-Rivot (1999, Frankrijk) onder andere samen met Michiel Vandevelde, Eva Reiter-Schäfer (Ictus ensemble), Benjamin Abel Meirhaeghe en Anthea Hamilton. Hij creëert ook eigen werk zowel voor het theater als in openlucht, zoals het Szigets festival in Boedapest. Nathan begon zijn artistieke opleiding op 8-jarige leeftijd in de hedendaagse circusschool « Le Lido » in Toulouse. Daar ontdekte en omarmde hij al snel een scala aan disciplines en kunstvormen, waaronder acrobatiek en theater. Zowel de sociale diversiteit waarin hij opgroeide als zijn ervaringen op verschillende gebieden - teamsporten, vechtsporten, Braziliaans/Afrikaanse muziek, mode, sociaaleconomische studies, etc. - hebben een grote invloed gehad op zijn huidige werk en artistieke benadering. Technische veelzijdigheid, vrijheid van het lichaam, klankimprovisaties, rhythmiek en stem zijn allemaal elementen die zijn identiteit als danser en performer definiëren.

Rafael Galdino (Brazilië, 1996) begon zijn dansopleiding in 2012 aan de Escola Livre De Dança da Maré in Rio de Janeiro. Hij nam deel aan het artistiek, technisch en professioneel opleidingsproject Núcleo 2, opgericht door choreografen Lia Rodrigues en Silvia Soter. Tijdens zijn studies werkte Rafael mee aan en danste hij in Exercício M., de Movimento e de Maré (2013), een experimentele voorstelling gemaakt door de Lia Rodrigues Companhia de Danças. In 2014 nam hij met SINE QUA NON ART, het gezelschap geleid door choreografen Christophe Béranger en Jonathan Pranlas-Descours deel aan een internationaal samenwerkingsproject georganiseerd door het Centre Intermondes in La Rochelle, Frankrijk. Tussen 2016 en 2019 studeerde Rafael aan P.A.R.T.S. (Brussel). In 2019 maakte hij deel uit van de creatie Somnia van Anne Teresa en Jolente De Keersmaeker. Hij danste ook in Let it All Out van choreograaf Christian Duarte tijdens het GXII Festival georganiseerd door P.A.R.T.S.. Rafael vervoegde Rosas voor de herneming van Bartòk/Beethoven/Schönberg (2019), en heeft sindsdien gedanst in Zeitigung (2017), de Dark Red serie, Mystery Sonatas / for Rosa (2022) en Forêt (2022). Hij maakt ook deel uit van EXIT ABOVE (2023).

Carlos Garbin (Brazilië, 1980) begon zijn carrière bij Companhia Municipal de Dança de Caxias do Sul in 1998. Tegelijkertijd werkte hij als choreograaf met lokale jongeren in het sociaal-artistieke project BPM- Batidas Por Minuto. In 2004 verhuisde Carlos naar Brussel, waar hij in 2008 afstudeerde aan P.A.R.T.S.. Tijdens zijn studies gaf hij dansles bij Dancingkids. Carlos Garbin vervoegde Rosas voor de creatie van The Song (2009). Vervolgens danste hij in En Atendant (2010), Cesena (2011), Drumming (2012), Vortex Temporum (2013), Twice (2013), Work/Travail/Arbeid (2015), Golden Hours (as you like it) (2015), The Six Brandenburg Concertos (2018) en EXIT ABOVE (2023). Carlos werkte ook mee aan de museumprojecten Dark Red Research Project (2020) en Dark Red - Kolumba (2020), en was artistiek assistent voor Mitten wir im Leben sind/Bach6CelloSuiten (2016) en de opera Così fan tutte (2017). Naast zijn werk bij Anne Teresa De Keersmaeker/Rosas werkte Carlos ook mee aan voorstellingen van andere kunstenaars, waaronder David Zambrano (Soul Project, 2006), Gabel Eiben (30 Something, 2020) en Lara Barsacq (Fruit Tree, 2021). Carlos Garbin speelt al meer dan tien jaar country blues gitaar. Hij reisde meerdere malen naar de Verenigde Staten, om er te studeren en op te treden. Hij speelde gitaar in meerdere Rosas-producties, waaronder The Song, Golden hours, Twice, Dark Red- Kolumba en EXIT ABOVE.

Nina Godderis (1999, België) begon met dansen en het beoefenen van judo in het zuiden van Frankrijk. Op 12-jarige leeftijd nam ze deel aan de herneming van Trois Générations van choreograaf Jean-Claude Gallotta. Ze studeerde 5 jaar dans aan het Conservatoire à Rayonnement Régional de Toulouse (Frankrijk), terwijl ze ook een wetenschappelijke opleiding volgde. In 2016 sloot ze zich aan bij het project Ladies First van Marion Muzac en ging ze een jaar lang op tournee in Frankrijk en België. Na het conservatorium en de middelbare school bereidde ze zich voor op het toelatingsexamen van het Instituut voor Politieke Studies (IEP, Frankrijk). In hetzelfde jaar begon ze ook aan het Centre National de Danse Contemporaine d'Angers (Frankrijk). Een jaar later, in september 2019, vatte ze haar studies aan bij P.A.R.T.S. (Brussel, training cycle), waar ze in juli 2022 afstudeerde. In januari 2023 vervoegde ze Rosas voor EXIT ABOVE (2023). Ze maakt ook deel uit van het museumproject Y (2024) in Museum Folkwang in Essen

Yuika Hashimoto (1991, Japon) commence à étudier la danse dès l’âge de 3 ans auprès Yoshie Nagai à Ishikawa. Elle poursuit sa formation de danseuse à Tokyo, où elle obtient un diplôme du Women’s College of Physical Education en mars 2014. Elle achève ensuite son cycle de formation dans l’école de danse contemporaine P.A.R.T.S. (Bruxelles) en juin 2016. Depuis 2015, elle collabore avec le quatuor de saxophones « Scarbo » (Belgique) dans le cadre du projet PAGINE. Yuika rejoint Rosas en 2016 pour la reprise de Rain. Elle s’est produite dans la quasi-totalité des premières créations de Rosas et a participé aux projets Dark Red. Elle s’est lancée comme freelance en 2022 et travaille depuis avec Rosas, fieldworks (Belgique/Norvège) et la nïm company (Autriche). Bénévole à ses heures, elle donne des ateliers de danse pour les personnes avec une déficience mentale chez Bind Kracht.

Anika Edström Kawaji (1994, Sweden) studeerde van 2013 tot 2016 aan P.A.R.T.S. (Brussel). Na haar afstuderen vervoegde ze Rosas fulltime voor vijf jaar. Sinds 2020 is ze actief als freelance danseres voor Rosas, maar ook voor Fieldworks, Robin Jonsson, Francesco Scavetta/Wee en Femke Gyselinck,... Daarnaast ontwikkelt ze haar eigen werk samen met kunstenaars in Brussel en Stockholm. Ze maakt ook deel uit van het Brusselse collectief en platform YOUNGSTERS, dat ruimtes voor uitwisseling tussen kunstenaars en jongeren in Brussel creëert en ter beschikking stelt.

Robson Ledesma (1994, Brésil) est danseur-interprète et vit à Bruxelles. A l’âge de 9 ans, il entame son parcours de danseur à l’Escola Municipal de Bailado du Theatro Municipal de São Paulo, où il découvre la danse classique et apprend différentes techniques de danse moderne, contemporaine et de style brésilien. Pendant les quatre dernières années de cette formation, il sera membre de la compagnie des jeunes danseurs de l’Escola, le Corpo de Baile Jovem Municipal. Il danse ainsi dans des spectacles et projets de différents chorégraphes brésiliens. En 2011, Robson commence un stage au sein de la compagnie de danseurs professionnels Balé da Cidade de São Paulo. La même année, le chorégraphe et metteur en scène Luiz Fernando Bongiovanni l’invite à collaborer avec lui. Robson apparaît alors dans trois productions de Luiz ainsi que dans des créations d’Ismael Ivo et Allan Falieri. En 2016, Robson est admis à l’école de danse contemporaine P.A.R.T.S. (Performing Arts Research and Training Studios) et s’installe à Bruxelles (Belgique), pour poursuivre sa carrière de performeur, danseur et collaborateur. Il a ainsi été amené à étudier auprès de grandes figures inspirantes du monde de la danse, comme Salva Sanchis, Martin Nachbar, Samuel Wentz, David Hernandez, Diane Madden, Fabrice Mazliah, Cristian Duarte et à participer à certaines de leurs créations. Pendant les trois années du programme, il a bénéficié de l’encadrement de Lise Vachon, Sandy Williams et Manon Santkin. Diplômé de P.A.R.T.S. en 2019, Robson se lance dans une carrière européenne avec de grands chorégraphes comme Michiel Vandevelde dans Dances of Death, Michèle Anne De Mey, dans une réadaptation de la Sinfonia Eroica, Marc Vanrunxt dans la pièce de théâtre 4.48, avec l’actrice Sara De Bosschere, (based on a true story) #6 et Hyena Hyena, Bruno Freire dans Matamatá, Alan Lucien Øyen dans Story, story, die. En 2024, il interprète son premier projet solo Dona Lourdès, créé avec l’artiste sonore Némo Camus et la dramaturge Nathalia Kloos. Il commence aussi à travailler avec Rosas, rejoignant la troupe de danseurs pour EXIT ABOVE et Y, une nouvelle création pour le Museum Folkwang.

Solal Mariotte (2001, Frankrijk) begon met breakdance en zette vervolgens zijn studies verder aan het conservatorium van Annecy en aan de Brusselse dansschool van Anne Teresa de Keersmaeker, P.A.R.T.S, waar hij in juni 2022 afstudeerde. In 2023 werd hij lid van Rosas. Hij danst in Any attempt will end in crushed bodies and shattered bones van Jan Martens (Festival d'Avignon, 2021) en EXIT ABOVE van Anne Teresa de Keersmaeker (Festival d'Avignon, 2023). Begin 2024 creëerde hij zijn eerste stuk, Collages/Ravages, met muzikant Jean-Luc Plouvier. In 2025 creëert hij, voortbouwend op dezelfde principes, een nieuwe performance Ravages/Collages, samen met muzikant Lucas Messler. Samen blijven ze werken aan een gedeeld vocabularium tussen muziek en dans, dat ze delen met liefhebbers, studenten en professionele kunstenaars.

Mariana Miranda (1996, Brazilië) studeerde in 2014 af aan de Bolshoi Theater School in Brazilië. Het jaar daarop nam ze deel aan het project Biblioteca do Corpo (geregisseerd door Ismael Ivo) voor de creatie van Das Tripas Coração, dat in première ging op het ImPulsTanz festival in Wenen met aansluitend een tournee in Brazilië. Tussen 2016 en 2019 studeerde Miranda aan P.A.R.T.S., waar ze danste in werk van Trisha Brown, Boris Charmatz en Cristian Duarte. Ze nam ook deel aan Somnia van Jolente en Anne Teresa De Keersmaeker. Na haar afstuderen in 2019 heeft ze meegewerkt aan Screws en Snake Arms van Alexander Vantournhout en werkte ze samen met Wai Lok Chan aan de creatie van /bɪˈtwiːn/. In 2020 vervoegde ze Rosas voor de herneming van Drumming. Sindsdien danste ze in de Dark Red projecten, in Mystery Sonatas / for Rosa (2022) en Forêt (2022). Mariana maakt ook deel uit van EXIT ABOVE (2023).

Laura Maria Poletti (Frankrijk, °1992), begon haar professionele dansopleiding in 2009 aan het Conservatoire van Parijs en studeerde ondertussen ook Engelse literatuur aan de Université Paris Diderot. In 2013 vatte ze de Training Cycle aan van P.A.R.T.S., Brussel, die ze voltooide in 2016. In de herfst van 2014 trad ze op in Spanish Dance van de Trisha Brown Dance Company in Leuven, België. In januari 2016 werkte ze onder leiding van Diane Madden en Carolyn Lucas als stagiaire mee aan de repertoirevoorstellingen van de Trisha Brown Dance Company aan de Brooklyn Academy of Music. Samen met andere P.A.R.T.S.-studenten nam ze deel aan de creatie van Dawn van choreograaf Mårten Spångberg, een stuk dat in juli 2016 in première ging op ImPulsTanz, Wenen. Ze vervoegde Rosas in 2016, voor de herneming van Rain. Sindsdien nam ze deel aan de heropvoering van Fase, Four Movements to the Music of Steve Reich, Rosas danst Rosas en Drumming, maar ook aan de creaties van Dark Red - Beyeler (2021) en Mystery Sonatas / for Rosa (2022). Ze werkt nu aan haar nieuwe onderzoeksproject aNOTHER rHAPSODY.

Margarida Ramalhete (Portugal, 1997) is een freelance danser, gevestigd in Brussel en geboren in Porto, Portugal. Ze begon op zesjarige leeftijd met balletles en studeerde verder aan de Ginasiano dansschool in Porto en aan het Conservatorio de Danza Mariemma in Madrid. In 2019 voltooide ze de P.A.R.T.S. Training Cycle. Ze liep stage bij theatermaker Thomas Ryckewaert voor zijn lecture performance Move 37. Als danseres is ze momenteel te zien in het werk van Némo Flouret, Miet Warlop, Anneleen Keppens, Maud Le Pladec en Michèle Anne de Mey. Sinds 2020 werkt ze samen met het dansgezelschap Rosas, voor Drumming, Forêt (2022) en EXIT ABOVE (2023). Daarnaast geeft Margarida workshops rond improvisatie en ‘conscious body mechanics’. Ze werkt als repetitor voor After All Springville (...) van Miet Warlop. Als choreografisch assistent werkte ze mee aan Solène Wachter's For You Not For You en Guilhem Chatir's Vertiges. Margarida werkte ook als videograaf voor het drieluik She Sat in Room van Tessa Hall, Solène Wachter en Synne Enoksen, en als ballet assistent van de beroemde balletpedagoge Janet Panetta.

Cintia Sebők (1995, Hongarije) studeerde van 2007 tot 2014 aan de Győri Dance and Fine Arts School in Hongarije. Na haar studies werkte ze samen met verschillende Hongaarse choreografen. Ze werd lid van de Central Europe Dance Company en werkte samen met Kláry Pataki aan Notes en We live happily. In 2016 werd ze toegelaten tot P.A.R.T.S., waar ze in 2019 afstudeerde. Tijdens haar studies creëerde ze een duet met  Stanley Olivier, Sorry not Sorry, werkte ze samen met Boris Charmatz aan 1000 Gestures, liep ze stage bij Rosas en maakte ze deel uit van de creatie Somnia van Anne Teresa en Jolente De Keersmaeker. Cintia Sebők vervoegde Rosas voor de heropvoering van Bartók/Beethoven/Schönberg en Drumming. Voordat ze zich voltijds bij Rosas aansloot, werkte ze met Patrik Kelem aan Cryptik Bodies. Sindsdien nam ze deel aan de creatie van de Rosas producties Mystery Sonatas / for Rosa (2022) en Forêt (2022) in Musée du Louvre, Parijs. Cintia maakt ook deel uit van EXIT ABOVE (2023).

Jacob Storer (1992, USA) studeerde in 2016 af aan P.A.R.T.S. en vervoegde de Trisha Brown Dance Company in 2017. In 2019 werkte hij met Anne Teresa De Keersmaeker aan de choreografie voor West Side Story op Broadway. Een jaar later, in 2020, vervoegde hij Rosas. Jacob is gevestigd in Brussel, waar hij aan diverse projecten als dramaturg of danser werkt, zijn eigen werk ontwikkelt en lesgeeft. Hij gaf eerder les aan NYU Tisch School of the Arts, New York; Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Istanbul; en P.A.R.T.S., Brussel.

Clinton Stringer (1975) is geboren en getogen in Zuid-Afrika. Nadat hij daar een kunstdiploma behaalde, verhuisde hij naar België om bij P.A.R.T.S. te studeren. In 2000 vervoegde Clinton Rosas. Gedurende negen jaar was hij betrokken bij vele creaties en herwerkingen van repertoirestukken waaronder Rain, Drumming, April me, Raga for the Rainy Season, Mozart / Concert Arias en Bitches Brew. In 2011 en 2014 was hij betrokken bij de heropvoering van Rain in de Opéra de Paris. Freelance dansprojecten omvatten Dancesmith (2013) met Mark Lorimer en Cynthia Loemij; Volcano (2014) en You Can't Take It With You (2017) met Liz Kinoshita; en Gerhard Richter (2017) met Mårten Spångberg. Clinton heeft ook techniek- en Rosas-masterclasses gegeven bij P.A.R.T.S., de Opera de Lyon, de Opéra de Paris, de Danish National School of Performing Arts en de University of the Arts (Philadelphia). In 2019 werd hij Associate Choreographer van de West Side Story revival op Broadway en assisteerde hij choreografe Anne Teresa de Keersmaeker tijdens het auditie- en creatieproces. Momenteel is hij repetitor voor EXIT ABOVE (2023) van Rosas.

Ariadna Navarrete Valverde (2000, Costa Rica) vatte haar dansstudies aan in 2013 aan het Conservatorio de Castella, waar ze les volgde in hedendaagse dans, klassiek ballet, theater, muziek en beeldende kunst.  Ariadna studeerde af in 2017 en werkte vervolgens met verschillende choreografen, waaronder Henriette Borbon, Carmen Calderon, Erick Jimenez, Nandayure Harley. Ze trad ook op tijdens het XXXIV Graciela Moreno's Choreographers Festival. In 2018 zette ze haar studies voort aan de Dansschool van de Nationale Universiteit van Costa Rica (UNA). In hetzelfde jaar trad ze op met de Chamber Dance Company UNA, geregisseerd door Nandayure Harley. Later in 2019 begon ze aan de Training Cycle van P.A.R.T.S, Brussel, die ze in 2022 voltooide. Tijdens haar opleiding voerde ze choreografieën uit van Trisha Brown, Fabrice Mazliah, Maria Hassabi en Anne Teresa De Keersmaeker. Ze maakte ook haar eigen werk, dat werd gepresenteerd op Dansand Festival in 2021 en het GXIII Festival in 2022. In 2023 vervoegde ze Rosas voor EXIT ABOVE.