Rosas

Een tuin is een plek om te zijn. Het is een plek waarin dingen worden geplant en groeien, een plek om te denken, te kijken, te praten. Uiteindelijk wordt de tuin een ruimte voor groei.

Voor deze nieuwe creatie werd de tuin van La Maison des Arts tot ontmoetingsplaats voor de choreografen Anne Teresa De Keersmaeker en Radouan Mriziga. In deze tuin in de binnenstad, een plek waar we worden herinnerd aan de natuur te midden van het beton, hebben deze twee kunstenaars respectievelijk hun eigen landschappen gecultiveerd.

Aan de hand van een studie van deze sporen van het vergane kwamen deze kunstenaars samen in een tijd en ruimte van belichaamde abstractie. Een gedeelde interesse in geometrie wordt zichtbaar in een werkproces gedreven door intuïtief spel.

Zo ontstaat er een relatie tussen choreografie als de organisatie van lichamen in een ruimte, en een tuin als de organisatie van planten, patronen, water en licht. Het is een ontmoeting van parallelle praktijken, zoals ze, zij aan zij, langzaam convergeren.

Geïnspireerd door de tuin als een ruimte voor contemplatie, hebben Anne Teresa en Radouan gewerkt op een converserende manier die hen van het ene idee naar het andere heeft geleid. Het voortdurend planten van gedachten binnen een wijdopen omgeving die rijk is aan ruimtelijke stimuli heeft een wereld van ontvouwing geschapen.

3ird5 @ w9rk reflecteert over wat het is om ‘in’ het werk en ‘op’ het werk te zijn. De inwendige klok en het inwendige kompas leiden ons naar het water - de bron van het leven, en de natuur - het punt van oorsprong.

It's like a jungle sometimes, it makes me wonder what I keep from going under.